,,Sekret Julii" Tahereh Mafi

Autor: Tahereh Mafi

Seria: Dotyk Julii ( tom II)

Tytuł: Sekret Julii

Wydawnictwo: Otwarte

Liczba stron: 437

Okładka: miękka

e-book: tak

Cena okładkowa: 34,90

Ocena: 7/10

„Wystarczająco piękna, żeby zwabić ofiarę. Tak powiedział. Wystarczająco silna, żeby zacisnąć się wokół niej i nie pozwolić jej uciec. Wystarczająco żrąca, żeby strawić zdobycz podczas kontaktu ze swoim ciałem.”

            Być może pamiętacie z poprzedniej recenzji, iż pierwszy tom tej serii (tutaj) mnie nie zachwycił. Ot, zwykłe czytadełko dla nastolatek. Po drugą część, sięgnęłam z przeświadczeniem, że będzie bardzo podobna. Bardziej pomylić się chyba nie mogłam. Książka bardzo mnie wciągnęła i nie mogłam się od niej oderwać. Przyjechali do mnie goście na kilka dni, ale co tam. Musiałam przecież skończyć książkę! Więc siedziałam godzinami i czytałam. Była ze mną chyba wszędzie. Przy stole, w łóżku, na podwórku i na plaży. Już z tego miejsca wam mówię, że „Sekret Julii” jest dużo lepszy od swego poprzednika.

            Julia i Adam od trzech tygodni mieszkają w Punkcie Omega. Wydaje się, że już wszystko powinno być w porządku, i że są już bezpieczni, jednak Julia nie czuje się szczęśliwa. Przez ten czas prawie w ogóle nie widuje się z Adamem. Ona całe dnie trenuje i próbuje zapanować nad swoimi mocami, natomiast on znika gdzieś na wiele godzin. Ponadto, dziewczyna ma problem ze znalezieniem sobie miejsca w podziemnym świecie. Ciągle widzi nienawistne i pełne strachu spojrzenia mijanych osób, przez co boi się zawierać przyjaźnie, ze strachu przed odrzuceniem. Castle i Kenji próbują jej pomóc, jednak nie odnosi to zamierzonych skutków. Jednak całe życie Julii, po raz kolejny, wywraca się do góry nogami, gdy dziewczyna odkrywa, skrywany od kilku dni, sekret Adama. Całe jej życie uczuciowe się wali. Jakby tego było mało, nieuchronnie, wielkimi krokami zbliża się wojna z Komitetem Odnowy. Czy Julia poradzi sobie z problemami sercowymi?  Czy odnajdzie nowych przyjaciół? Czy spotka jeszcze Warnera? I czy mimo swoich obaw i niechęci do zabijania, weźmie udział w wojnie?

            Muszę przyznać, że książka mnie zaskoczyła. I to bardzo. Nie tego się spodziewałam. Nie po przeczytaniu pierwszej części. Druga już nie była taka przewidywalna. Nie było w niej szczęśliwych zbiegów okoliczności. Była wspaniała. Do tego przesiąknięta emocjami oddziałującymi na czytelnika. Wstrzymywałam oddech razem z główną bohaterką i razem z nią płakałam. To było niesamowite.

„10 sekund a ja próbuję pamiętać o oddychaniu

9 i staram się być odważna

8 ale prawda jest taka że paraliżuje mnie strach

7 bo nikt nie wie co mnie czeka za tymi drzwiami

6 i zaraz umrę na atak serca

5 lecz nie mogę się teraz cofnąć

4 bo już jestem

3 przed drzwiami

2 wystarczy zapukać

1 ale one otwierają się same”

            Została (a raczej pojawiła się) w książce tylko jedna rzecz, która strasznie mnie denerwuje. Serce Julii odmawia jej posłuszeństwa, zupełnie jak Americe. Pojawia się tu motyw uderzająco podobny, do wątku miłosnego w Rywalkach (recenzja). Julia jest niezdecydowana. Nie wie, którego z chłopaków wybrać. Ahh… strasznie tego nie lubię. Jak dla mnie jest to wielki minus powieści, ponieważ dla mnie jest to oznaka głupoty i rozpusty. Nieładnie Julio!

„A kim, do diabła, wy wszyscy jesteście, kim jesteście, żeby decydować o życiu i śmierci. O tym, kto zginie. Żeby mi mówić, czyjego ojca powinnam zniszczyć, czyje dziecko osierocić, a która matka ma stracić syna. […] Nie macie prawa mówić, że fantastycznie jest móc zabić żywą istotę, że to interesujące móc złapać w sidła człowieka. Że wolno mi wybrać sobie ofiarę tylko dlatego, że potrafię zabijać bez pistoletu.”

Proszę o komentarze i przypominam o konkursie! ~Thalia